Πόσο όμορφη μπορεί να γίνει μια φυλακή; Αν και το ερώτημα είναι παράδοξο, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να έχει και θετική απάντηση. Στα μέσα του περασμένου μήνα οι αύλειοι χώροι του ειδικού καταστήματος κράτησης νέων των φυλακών Αυλώνα άρχισαν σιγά σιγά να αποκτούν χρώμα.
Στους γκρίζους τοίχους έκαναν την εμφάνισή τους οι πολύχρωμες φιγούρες του Μπομπ Μάρλεϊ, του δολοφονημένου ράπερ Τούπακ Αμάρου Σακούρ, του Τσε Γκεβάρα αλλά και τροπικά τοπία, τίγρεις, γιγαντιαίες χελώνες και ορμητικά κύματα.
Οι 380 και πλέον ανήλικοι και νέοι κρατούμενοι, όλοι μαθητές του σχολείου του σωφρονιστικού καταστήματος, συνεργάστηκαν περισσότερο από δέκα μέρες με 23 φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας για να δώσουν χρώμα στο μουντό χώρο των φυλακών. Σε αρμονικό κλίμα, με πειράγματα, χιούμορ και ενθουσιασμό, φοιτητές και κρατούμενοι έπαιξαν ποδόσφαιρο και ζωγράφισαν εντυπωσιακά γκράφιτι στις γκρίζες επιφάνειες που υπερβαίνουν τα 1.000 τετραγωνικά μέτρα.
Η αρχική ιδέα ανήκει στο δάσκαλο του σχολείου των φυλακών, Πέτρο Δαμιανό, που επιτελεί, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, ένα πολύ σημαντικό εκπαιδευτικό έργο σε αρκετά δύσκολες συνθήκες. Την ιδέα αγκάλιασε ο πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών, Γιώργος Χαρβαλιάς. Το πρόγραμμα «Ζωγραφική Τοίχου» ανέλαβαν από κοινού οι υπεύθυνοι του σχολείου και ο επίκουρος καθηγητής της ΑΣΚΤ, Γιάννης Σκαλτσάς, με την αρωγή του υπουργείου Δικαιοσύνης και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς.
«Πρωτόγνωρη και συγκινητική» χαρακτηρίζει την εμπειρία ο Γιάννης Σκαλτσάς. «Η προετοιμασία του σχεδίου διήρκεσε τρεις μήνες. Μαθητές, καλλιτέχνες και ψυχολόγοι έκαναν αρκετές συναντήσεις πριν ξεκινήσει. Επρεπε να ρωτήσουμε τα παιδιά να μας πουν τι είδους παραστάσεις θα ήθελαν να ζωγραφίσουν και να βλέπουν στο χώρο όπου ζουν», λέει. «Κάποιοι ήθελαν να ζωγραφίσουν τις σημαίες των κρατών απ' όπου προέρχονται. Τα περισσότερα παιδιά κατάγονται από την Αλβανία, το Πακιστάν, την Αφρική και κάποια είναι Ελληνόπουλα. Ύστερα από συζητήσεις καταλήξαμε σε πρόσωπα, σύμβολα, εικόνες αρεστές σε όλους. Κυρίως πρόσωπα της ποπ κουλτούρας, τοπία και ορισμένα τατουάζ που είχαν μερικά παιδιά στο σώμα τους».
Για το κλίμα της συνεργασίας κρατουμένων και φοιτητών μας μιλάει ο Γιάννης Σκαλτσάς. «Τις πρώτες μέρες, πριν αρχίσουμε να ζωγραφίζουμε, πήγαμε στις φυλακές κι αρχίσαμε να προβάλλουμε με προτζέκτορα στους τοίχους εικόνες και σχέδια για να δούμε ποιο ακριβώς χώρο θα καταλάβουν στον τοίχο. Κάποια στιγμή προβάλαμε την εικόνα του δολοφονημένου ράπερ Τούπακ Αμάρου.
Οι κρατούμενοι αντίκρισαν τη μορφή του από τα ανοιχτά παράθυρα των κελιών τους κι άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του και να χειροκροτούν. Ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές που ζήσαμε. Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες αποδεικνύουν πόσο απλό είναι ορισμένες φορές να ενδιαφερθείς ουσιαστικά για τους άλλους, να είσαι κοινωνικά ευαίσθητος, να προσφέρεις εθελοντικά.
Επίσης όλα τα παιδιά από την ΑΣΚΤ δεν είχαν καμία διάθεση να εκφραστούν οι ίδιοι ή να κάνουν επίδειξη της δεξιοτεχνίας τους, αλλά να βοηθήσουν τους κρατούμενους να εκφράσουν με χρώματα τις σκέψεις, τους φόβους και τις ελπίδες τους».*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου